Bir kitap okuma teşebbüsüm ile tekrar karşınızdayım. Saat olmuş 20:45. Koca bir günü geride bırakmışım. Eşim çocukları alıp parka çıkarmış, bunun üzerinden bir buçuk saat geçmiş. Hala dışarıdalar. Ben bu arada evi süpürüp silmiş, mutfağı toplamış ve çamaşırları asmışım. Baktım hala gelen giden yok vanilya aromalı kapiçinomu hazırlamışım. Onu yalnız bırakmak istemeyen Rulokat kutusu peşimize takılıp taa salona kadar gelmiş. Ne eksik diye düşünüyorum...Okunacak bir kaç satır hiç fena olmazdı hani! Bir kaç gün önce başladığım roman: Sen Olmasaydın Ben Ne Yapardım. D&R'ın indiriminden kaçırılmamış bir fırsat. Ancak elli sayfa kadar okuyabilmişim. Hoş rayihalı içeceğime neden eşlik etmesin ki diye düşünüyorum. Düşüncelerimdeki öğeleri bir bir masaya taşıyorum. Kitabın kapağını henüz açmışım. Fincanım elimde daha tek yudum çekememişim. O da ne? Kapı zili mi? Yok canım komşununki çalıyor. Hayır, kendini kandırma, kalk hadi kapı çalıyor!! Çocuklar dönmüş olmalı. Kitabı kaldırmalıyım hemen, yırtıp bana hediye olarak geri verme kapasiteleri yüksek. Fincanı yüksek bir yere kaldırmalıyım, hala çok sıcak. Rulokat'ı görmesinler, yemekten önce ıvır zıvır olmaz. Hayali kurulan öğeler bir bir geri taşınıyor...
Eh işte! Böyle vıdı vıdı kafanın içine konuşacağına içip okusaydın ya! :)
O zaman baba ve ikizler için hemen bir haftasonu programı yapmak gerek :)Keşke çocuklar biraz erken uyusa, yazılarınızdan okuduğum kadarıyla hep geç yatıyorlar :(
YanıtlaSilBu haftasonumuz dolu ama bir dahakine olablir :)
SilGeç değil aslında yazın 22.30'da kışın da 21.30'da yatıyorlar. Artık üç yaşını geçtiler. 2 saat öğlen uykuları da var. Normal diye düşünüyorum...
çok hoş bir post olmuş yazınız çok içten :) bu arada bende bloguma beklerim canım :)
YanıtlaSilÇok teşekkürler :)
SilRulokat bayılırım ! Keyifle okudum yazını sevgiler :*
YanıtlaSilKeyif almana sevindim...
SilTeşekkürler & Sevgiler.