Yağan karı seyretmeye doyum olmaz...buz gibi havada sıcacık evinde kedi gibi pencerenin önüne kıvrılıp bir fincan çayı yudumlamanın tadı ise masal gibi gelir kulağa...yumoş yumoş kazakların içine sığınıp rüzgara karşı yürümekse cesaret işidir...akşam hava kararmadan eve varma telaşı macera gibi gelir...soğuk yüzünden yiyecek bulamayan pisicikleri doyurmak da bir o kadar eğlencelidir...bu hoş anlar sayısız...ama...işte bu noktada kocaman bir AMA giriyor devreye...her şeyin başı sağlık ve ben ne yazık ki kış boyu sağlığımdan oluyorum. Sürekli bir halsizlik, bitmek bilmeyen öksürükler, çıkmakla inmek arası kararsız kalmış ateş, tıkanık bir burun ya da dinmek bilmeyen burun akıntısı...özetle nezle ve grip karışımı bir hal tüm kış boyu ele geçiriyor beni...
Bugün de o günlerden biri...dinlenmeye fırsatım yok! İkizlerimi yatırdığım bir saatlik öğle uykusunu tıpkı koca bir yaz tatili gibi geçirmeliyim. Uyumalıyım, dinlenmeliyim, sıcak çorbalar içmeliyim...Maalesef hiçbiri olmuyor bunların. İkizlerimden biri yatar yatmaz uyudu ancak diğeri kardeşinden bir saat sonra gözlerini kapatabildi ve yarım saat sonra da önce uyuyan kardeş birden uykusundan pörtledi ve 10 dakika sonra da diğer kardeş atağa geçti...bana kalan yaklaşık 30 dakikalık bir süreydi. Bu arada sadece uzanıp kitap okuyabildim. Sıcak çorbalar, uykunun kollarına adanmış uzun saatler hayal olmaktan öteye geçemedi...
Buna da şükür diyeyim...ya hiç uyumasalardı? O zaman halim Nic' olurdu? :))
öncelikle çok geçmiş olsun , sonra işiniz zor ama mutlu gerçekten:))
YanıtlaSilÇok çok teşekkür ederim...evet gerçekten öyle....zor ama bir o kadar da güzel :)
YanıtlaSilİkiz annesinin bedelleri var;))
YanıtlaSilCok dogru:)
YanıtlaSil