Aşkın Ömrü Evde Uzar -Frederic Beigbeder

Geçenlerde kitaplığımda ne var ne yok diye bakınırken bu kitap geçti elime. Daha önce okuduğumu hatırlıyordum ama ne konusunu ne de kahramanlarını anımsadım. Hadi dedim bir tekrar yapalım, gömülelim kitaba çikolatalı cappucino eşliğinde...içecek güzeldi de kitabın daha ilk sayfasında karalar bağladım 'hay başlamaz olaydım' diye. Ne yazık ki başladığı kitabı yarım bırakmayanlardanım. Çekilecek cilemiz varmış. Kısacık kitap (108 sayfa) benim elimde 32 ciltlik Meydan Larousse'a dönüştü, bitmek bilmedi.

Kitabın konusuna gelince,   "Son zamanların en snop kitabı hangisi? Hiç tereddütsüz alkolik, nihilist ve sarkastik bir acemi çapkının kaşla göz arasında çiziktirdiği Aşkın Ömrü Evde Uzar" diyor Le Monde kitabın arka kapağında. Bana sorarsanız (ben bu kitaba o kadar iyimser yaklaşmayacağım) akli dengesini yitirmiş ya da kişilik bulanımına düşmüş birinin anlamsız zırvalamaları olarak tasvir edebilirim. Karakterler zayıf, akılda kalmayan, hayatınızda hiç bir iz bırakmayan kaypak ve kaygan kahramanlar kol geziyor kitapta.

Kitabı (tekrar) bitirdiğimde, eee ne oldu şimdi dedim kendi kendime, hani ana fikir, hani her kitap sonunda gönlümüzde yer eden satırlar, hani kitaba bahşettiğim değerli vaktimin karşılığı?! Belki de kitabın anlamı satır aralarındadır da ben onları göremeyecek kadar zaman kıtlığı içinde ve yorgunumdur.

5 üzerinden 1 verdiğim bu kitabı vakit kaybı olarak değerlendiriyorum. Siz bu kitabı okuduysanız ve sizi etkileyen kısımları olduysa lütfen nedeniyle birlikte bana yazın. Yok okumadım diyorsanız, ne demişler renkler ve zevkler tartışılmaz, okuyup okumama kararı sizin :)