Kış mevsiminin derhal kapımızdan bacamızdan çekilip gitmesi gerek, zira evde kapalı kaldığımız şu soğuk günlerde ikizlerle nasıl vakit geçirsek, ne ile oyalansak, bugün neler yapsak diye düşünmekten beynim eridi ve kafatasım çatladı. Oyun ve faaliyet stoklarım tükenmek üzere :/
Dün akşam yine birer paçama sarılıp tutturdular "anne oyun kur bize" diye. Saat olmuş akşamın sekizi, o saate kadar at, geyik, köpek, salıncak, çadır, lego, yapboz, bisiklet + iki çuval oyuncağı tüketmişiz, üstüne sulu boya, oyun hamuru, boyama ve okuma faaliyetlerini çoktan geride bırakmışız. Şifonyer çekmecelerini ve mutfak dolaplarını bir kaç kez boşaltmışız. Eee ben şimdi ne oyunu kurayım?!
Derken babalarının aldığı balonları buldum poşetlerden birinde. Hadi dedim evi süslüyoruz. Aman bir telaş, bir koşturmaca. Sanırsınız ev ev değil çırağan sarayı, protokol ne gerektiriyorsa yapıcaz artık. Birinin elinde bant, diğerinin elinde (korumalı) makas. Ben şişiriyorum onlar yapıştırıyor. Kapı baca, vitrin, duvar. Aklımıza gelen her yere kağıt şeritler ve balon yapıştırdık. Tabi balon şişirmekten bende nefes kalmadı, öyle ki bıraksalar süslü duvarlara sünnet düğünlerine kadar ilişmeyecek hale geldim.
Tabi ne oldu?! 20 dakika sonunda biz bu oyundan sıkıldık şeklinde yakınmalar çalındı kulağıma.
Bu sefer de başladık yapıştırdığımız balonları sökmeye. Sonra hepsini bir ayakkabı bağcığı ile biraraya getirdik ve "balonculuk" oynadık. Biri bağırıyor "baloncu geldi balonncccuuuu" diye, diğeri de balon istiyor bir liraya. Bir müddet de böyle idare ettik akşamı. Son gördüğümde balonlar kafalara bağlanmış yakalamaca oynuyorlardı :)
Peki bu oyunlardan ne mi kazandık? Evi süslerken el becerimiz gelişti ve takım çalışması kavramına bir adım daha yaklaştık. Balonculuk oynarken renkleri bir kez daha pekiştirdik ve mesleki bilgilere kısa bir giriş yaptık diyebiliriz sanırım :))
